=================
இலையுதிர்கால……
வேர்களின் முனகலுக்கு
முத்தமிடுகிறது மண்ணை
உதிரும் இலை..........
மண்ணுக்கு மகவொன்று ஈந்த
பெருமித்த்தில் வான்பார்த்து
எக்காளமிடுகிறது கிளை
இலையாய் மரத்திற்கு
கொடுத்தது ஏராளம்
வீழ்வதால் இல்லை சேதாரம்
மண்ணுக்கு இதுவே ஆதாரம்
உதிர்ந்த இலை உற்சாகமாய்
பயணிக்கிறது காற்றின் கைப்பிடித்து
சிறுக நீருண்ட அலுப்பில்
நதியில் ஓடும் வான் துரத்துகிறது
மீன்குஞ்சொன்றின் முத்தத்தில்
ஒதுங்கும் எறும்பிற்கு
ஓடமாகி் ஒதுங்குகிறது
இனி வேர்வழி கிளையடையும்
உதிர்ந்த இலை ……………
மண்ணுக்கு உரம்
மனிதனுக்கு உதாரணம்
உதிர்ந்தது வாழ்கையில்
முதிர்ந்த நீ வாழமுடியாதா?
உதிர்ந்த இலையின் உத்வேகம் கொள்
மீண்டுமொருமுறை
உலகை வலம் வரலாம்.
-லீலா.
No comments:
Post a Comment